Rreth nesh

Shkodra karakterizohet nga rrethimi male e ujna, ne saje te ketij fakti ofron pejsazhe te ndryshem per rreth Shkodres. Tërheqja kryesore turistike e zonës është e përfaqësuar nga sistemi i veçantë të liqenit dhe lumenjve që rrethojnë qytetit e Shkodrës, ujërat e tyre janë kryesisht të lundrueshëm dhe janë përdorur për larje dhe për aktivitetet e peshkimit. Pjesa tjetër e rajonit malor ka peizazhe të bukura me vlera të mëdha natyrore, por edhe te vështira për të arritur. Shumica e shqiptarëve vetë nuk i njohin malet e tyre, gjatë periudhës së regjimit komunist ishin të paarritshëm nga qe ishin zona kufitare.

Kalaja e Rozafat është e vendosur në një kodër në periferi të Shkodrës. Dhe eshte një nga simbolet më të rëndësishme të pavarësisë së Shqipërisë.

Një vend magjepsës për pamje të jashtëzakonshme dhe sugjerimin e ushtruar nga gurët ciklopike të arkitekturës shekullore, deshmi e betejave të lashta, legjenda dhe mistere. Tre porta njera mbas tjetres të cojne ne brendesi kalasë ne tre oborret ku gjenden rrenojat dhe gjurmet e kishes së Shen Shtjefnit të shekullit të XIII, një depo ushtarake një godinë trekatëshe të kohës veneciane e kalaja. Ky i fundit është një ndërtesë e ndërtuar me gurë të mëdhenj ciklopike, me kalldrëmi fisnikëruar nga koha, harqe, kalime të fshehta, dyert e mëdha, pesë puse të mëdha për furnizim me ujë në rast të rrethimit.

Nuk mund të mungoje kalase se Rozafat një legjendë. Thohet se puna e bërë gjatë ditës nga tre vëllezërve në ndërtimin e mureve, gjatë natës u shempte. Tre Punëtorët ishin të dëshpëruar u këshilluan me nje plak te mire. Ai i thote se duhet beshin një sakrificë. Të tre vëllezërit vendosën të sakrifikojë gruan e njërit prej tyre, ate qe të nesërmen do të sjellë ushqimin. Dy vëllezërit më të medhenj paralajmëroi gratë e tyre, kështu që eshte Rozafa, gruaja e vellait te vogel ajo qe duhej të sakrifikohet. Rozafa me qe kishte një fëmijë te porsa lindu i kerkon qe lene jashte njerin sy qi t`shoh birin krahun e djathtë qi ta mbaj, gjinin e djathtë qi ta ushqej, një dorë për të perkedhel dhe kamben e djathtë qi me përkund djepin e tij. Dëshira e saj u realizu e keshtjella u ndertu. Kështjella eshte e rrethuar nga ujrat, Liqeni i Shkodrës, i cili është një nga liqenet më të bukura në Ballkan dhe lumit Buna në njërën anë Kiri e Drini nga ana tjerët. Kalaja e Shkoders eshte një nga të paktat dëshmi të mbetur nga kohet ilirëve. Kalaja sot eshte muze kombëtar.

Nga Kalaja ju gjithashtu mund të shihni xhamine vendosur në bregun e Drinit, është ndërtuar në vitin 1768 nga Princi i Shkodrës, Mehmet Bushati. Interesante për kupolën e madhe e mbulume me plumb dhe për gjashtëmbëdhjetë kupolat tjera gjithashtu te mbulume me plumb.

Lumi Buna dhe i vetmi lumë i lundrueshëm të Shqipërisë, që ngrihet nga liqeni përfundon në detin Adriatik, Velipoj, një nga vendpushimet më të famshme bregdetare në zonë, 30 km nga Shkodra. Plazhi i ishullin e Franz Josef. Ky vend i vetmuar dhe shumë simpatik, në hartën e parë që tregon Shqipërinë është quajtur edhe Ishulli i Bunes; anketuesit austro-hungarezët të cilët, magjepsur nga vendi, të vënë emrin e mbretit të tyre në këtë ishull të vogël të Shqipërisë. Ka spekulime se ishulli u formua nga grumbullimi i materialeve të sjella nga përmbytjet e lumit Buna në mbytet e një anije fundosur. Ishulli i Franz Josef në shallows e lumit Buna është shndërruar në një gadishull të lidhur me territorin nga pamja e një rërë gri të errët formuar si një gjysmë hënë, me harkun e perëndim, e cila është një unik plazh. Në ishull janë pemë të trasha dhe me shtat të dobishme për shturë e shumë lloje të shpendëve. Bimësia dhe "plotësisht i egër dhe i paprekur, për ornitologët dhe tifozët ky vend i vogël mbyllur është parajsë për bird-watching.

IParku Kombëtar i Thethit, të vendosura në veri të Shqipërisë, në Alpe. Parku dhe 'të organizuar për të ofruar shërbime të ndryshme. Disa ferma kanë objekte për strehim dhe ka dy hotele të vogla në fshatin Theth. Zonat malore janë të pasura me specie endemike dhe specie vendase, duke përfshirë më të "famshme dhe 'sigurisht Shqiponjës.

Razma

Razma është një nga pikat turistike më të afërta me qytetin e Shkodrës. Ajo ndodhet në qytetin e Shkrelit, në një distancë prej 43 km nga qyteti. Zona e Razmës është rreth 900 m mbi nivelin e detit. Është shumë e përshtatshme për zhvillimin e turizmit dimëror dhe veror montagna.Storicamente të kësaj zone ishte fshati malor dhe zonën përreth verr Vrith dhe është përdorur nga tregtarët në qytetin e Shkodrës. Një nga vendi i bukur i Shqipërisë, i cili u zbulua në shekullin e. XIX nga të huajt. Të parët që kanë vlerësuar bukurinë e saj dhe pasuri natyrore ishin botanisti italian Antonio Baldoci, Dofler austriak, dhe Nopça Boran gjeolog.

Valbona

Lugina e Valbonës, ajo nuk duhet vetëm të përgatiten fizikisht për atë që ju duhet të merrni me vete, por edhe shpirtërisht, emocionalisht të përballen dhe të gëzojnë bukurinë mahnitëse të këtij Parkut Kombëtar të Shqipërisë së Veriut, e cila tani nuk është i frekuentuar vetëm nga turistët të huajt por edhe nga shqiptarët, të ngopur me detin dhe duke kërkuar për avventura.Valbona jo vetëm një destinacion natyralist e Shqipërisë, është një kompleksitet i fenomene interesante, ashtu si pjesa tjetër e Alpeve Shqiptare, e cila përfshin të gjitha kuptimet e bukurisë. Valbona tregon për udhëtarët e saj majestically nëpër malet e saj, thellësinë e saj përmes pyjeve dhe shkëmbinjtë, pastërtinë e saj përmes ujit të pastër kristal, ku ata valle troftë të artë, mikpritjen e saj përmes njerëzve të mrekullueshëm që jetojnë atje, e tij bukuria nëpër rroba shumëngjyrëshe e grave të zonës.

Çdo vend që Valbona tregon, është sinonim me bukuri. Rruga për në Valbonë është një garë në mes të maleve të bukura dhe ujërat nëntokësore, nëpër luginën e shkurre të Fierzës vjeshtës dhuruara për një ngjyrë "ndryshk", duke e transformuar peisazhin në një shfaqje të vërtetë të ngjyrave - hije të ndryshme të kuqe - Kjo është reflektuar në sipërfaqen e gjelbër të liqenit.

Parku Kombëtar i Valbone është ngjitur me atë të Thethit dhe është më e re se 30 vjeç, që janë deklaruar vetëm në vitin 1996. Për të shkuar nga njëri tek tjetri ka nga ata që e ngarkuar bagazhet e tyre në një kalë dhe, i shoqëruar nga një udhëzues, ngjitet lart ritmin 1800. Ka nga ata që, si ne, kthehet në Shkodër dhe arrin përmes Komanit Bajram Currit, duke marrë mundësinë për të bërë udhëtimin në fyt e liqenit mitik të Komanit, të nxjerrë në pah të turizmit veri-shqiptar.

Koman

Ata e kanë krahasuar atë me fjords norvegjeze, por fsheh disa hapa nga Italia. Dhe "Liqeni i Komanit. Një domosdoshmëri për aventureske dhe për ata që janë në kërkim të peizazheve të bukura. Për shkak se ajo është një skenë në atë të hapur që hapet në Alpet e Shqipërisë së Veriut. Ajo është e vlefshme kjo shumë (2 orë sterratissima rrugë dhe asnjë shenjë, por mos kini frikë se herët a vonë do të vijë) për të shijuar një udhëtim të paharrueshme në mes gryka, kanione, ishuj dhe fole, ku uji i liqenit zvarriten formësimin për pamje spektakolare. Për më ekstrem dhe aventureske, ju mund të filloni nga qyteti i Shkodrës me një furgon (një mikrobus spartan) për të siguruar që ju të merrni në liqenin e Komanit para ora 9:00, në kohën kur e vetmja varkë publik duke e bërë Kalimi i liqenit të Fierz, nëpër të gjitha fshatrat e zonës. Është 'e vështirë, por ia vlen. Plus, ju i përmbushni vendasit që marrin anije e vogël rregullisht për të lëvizur nga një vend në tjetrin.

Fototeca Marubi

Lindja e fotografisë në Shqipëri me emrin pas një italian Pietro Marubi. Përfshirë në Rilindjes si përkrahës e Garibaldit dhe vrasjen e kryetarit të Piacenza u detyrua në vitin 1856 të vendosen në Shqipëri, pastaj territorin osman. Marubi eksportuar traditë Evropiane e fotografisë në një nga më të zhvilluara në shekullin e nëntëmbëdhjetë Albania: Shkodrës. Ato përfaqësojnë një pikë referimi të rëndësishëm në jetën e Shkodrës në vitet e para të regjimit. Fotografitë janë ruajtur dhe dhuruar shtetit dhe 'mund të shikoni ato vetëm gjatë ngjarjeve të veçanta ose me leje, dhe "një projekt në zgjidhjen e tyre përfundimtare dhe u hap për publikun.

Shtepia Museum “Oso Kuka”

Kjo është një shtëpi e vjetër tradicionale restauruar në vitin 1986, varësia shtetërore dhe komunale. Dhe 'ndarë në katër seksione: Arkeologjisë, Arkivave, etnografinë dhe Fototeca Marubi. Drejtimi i muzeut, si dhe ruajtja e historike / arkeologjike, gjithashtu merret me promovimin dhe zhvillimin e kulturës dhe traditave të rajonit. Çdo dy vjet ai organizon një seminar "shekullore Shkodër" me pjesëmarrjen e historianëve, arkeologëve dhe studiuesve. Nëpërmjet bashkëpunimit me Universitetin e Firences 'ai ka krijuar një ekspozitë arkeologjike (artifakte që datojnë nga mosha' prej bronzi në Mesjetë) në Itali Arona me projektin për ta bërë atë të bëhet një ekspozitë udhëtuese në Evropian qytetet e mëdha.

Ura e Mesit

Ura e XVIII ka një vlerë të rëndësishme historike dhe arkitektonike është vetëm 8 km nga qyteti. Ura përshkohet nga lumi me ujë kristal e qartë dhe Kir është një simbol i qytetit si për bukurinë e saj dhe historinë. E ndërtuar në vitin 1769 për të lidhur qytetin e Shkodrës me Drishtin tani është një atraksion turistik. Ura është e lartë rreth 3m të gjatë dhe rreth 108 milion përbërë nga qendra hark që është më e madhe dhe nga harqeve tjera jo-simetrike të madhësive të ndryshme. Gjë spektakolare e kësaj ure është fakti se nuk ndjek një vijë të drejtë, por ka folds nga të cilat një prej 14 ° gradë. Në verë nën urë njerëzit shfrytëzojnë ujin bukur rrjedhshëm të lahet.